زينهار اي يار گلرخ زينهار

شاعر : سنايي غزنوي

بي گنه بر من مکن تيزي چو خارزينهار اي يار گلرخ زينهار
حجره‌ي من ز اشک خون چون لاله‌زارلاله‌ي خود رويم از فرقت مکن
تا مگر باقي بماني چون چنارچون شکوفه گرد بدعهدي مگرد
پس مدارم چون بنفشه سوگوارچون بنفشه خفته‌ام در خدمتت
يک دو هفته بيش ندهد زينهارزان که جانها را فراقت چون سمن
تا نگردم همچو خيري دلفگارباش با من تازه چون شاه اسپرم
همچو سوسن تازه‌يي آزاده‌واراز سر لطف و ظريفي خوش بزي
يک ره از ابر وفا بر من ببارهمچو سيسنبر بپژمردم ز غم
همچو نرگس پس مدارم در خمارچون نخوردم باده‌ي وصلت چو گل
اشکم از هجران مکن چون گل اناراي هميشه تازه و تر همچو سرو
تا چو نيلوفر در او گيرم قرارحوضها کن گلبنان را از عرق
بر فراز سرو و طرف جويبارزان که از بهر سنايي هر زمان
زينهار اي يار گلرخ زينهاربلبل و قمري همي گويند خوش